Sans oublier les arbres cs738

 

 

 

 

 

 

 

 

And after recording with Lisbon String Trio, Parrinha turned to an even more classic Creative Sources formation, recording a trio with Ernesto & Guillerme Rodrigues in Porto Covo (e.g. title of a Suspensão album...) just this past January, Sans oublier les arbres: As the title suggests then, Sans oublier les arbres adopts a much more naturalistic orientation, rather than critiquing the human-rational side of (de)colonial thought more directly per Dada, and includes a poem from Ernesto Rodrigues to that effect. The orientation on impressionism might likewise evoke music of a century ago, though (with updated technique, of course), and the three different tracks tend to project a sophisticated, post-romantic feel.... There's also a sense in which the "trees" figuration describes the music technically, in that each track grows from a relatively small beginning, expanding & branching into sometimes thornier counterpoint, or even tending toward smooth resonance. And Parrinha adopts a different clarinet for each track as well, opening on alto, then moving to the more usual "clarinet" (a soprano) & bass clarinet: The final track, in particular, evokes a kind of night music (after a sunset to close the second?), explorations of nighttime becoming a Rodrigues standard it seems, involving a bit of a "distant radio" buzz as well, but also building a flow.... Beyond a tree-like sense of musical growth, then, Sans oublier les arbres does evoke a variety of natural settings, often with subtlety & restrained austerity (but sometimes with a more bustling mood). And within Rodrigues's output, it also recalls Setúbal rather directly for me, there with sax & a different cellist, but a similar trio & orientation, again involving (there especially watery) timbral impressionism, but building at a grander scale: Setúbal is a single track (& with a more virtuosic orientation per se, perhaps...), whereas Sans oublier les arbres resets its momentum (& timbre) for three different scenes. Again, it evokes a strong sense of color & shade, sometimes muted or breathy, but chirpier at others. Tension is also modulated in sophisticated fashion during these ensemble track "builds." (Sans oublier les arbres is the sort of album that could seemingly only come from Rodrigues, then, continuing to refine his prior efforts.... And it's well worth hearing on its own.) Todd McComb's Jazz Thoughts

 

Zaprezentowany chwil? wcze?niej kwintet kroimy do rozmiarów tria i cofamy si? w czasie o … jeden dzie?. Dwa instrumenty strunowe i klarnet (w ka?dej improwizacji inny) prowadz? nas teraz z dala od kompulsywnego minimalizmu edycji kwintetowej, serwuj?c wi?cej emocji i sprawiaj?c, i? oniryczne wyt?umienie mija jak z?y sen. Sam pocz?tek nie zwiastuje jednak nadmiernych eskalacji, toczy si? przy d?wi?kach miasta i posuwistych long-cuts ka?dego z muzyków. Aura zdaje si? by? dalece mroczna, ale d?wi?kowe przebiegi trudno nazwa? minimalistycznymi. Kilka melodyjnych fraz, kilka mrugni?? okiem w kierunku ciszy, gar?? szumów, tudzie? drobnych incydentów mechanicznych na gryfach. Narracja zmys?owo si? ko?ysze, a jej pierwsza ods?ona umiera przy uroczych, post-barokowych frazach wiolonczeli.

Z kolei druga improwizacja zaczyna si? na poziomie ciszy i pocz?tkowo klei si? z drobnych, niedopowiedzianych fraz. Tym, który stara si? tu o nale?yt? dawk? emocji jest zalotny klarnet. Mimowolnie ?piewa, zach?caj?c strunowce do bardziej melodyjnych wynurze?. Poziom interakcji ro?nie, a ka?de zadane pytanie mo?e liczy? na wyczerpuj?c? odpowied?. Opowie?? skrzy si? brzmieniowymi detalami, a na jej ko?cu czeka nas jeszcze efektowne spi?trzenie. Ostatnia improwizacja zdaje si? by? budowana z pewnym zamys?em dramaturgicznym. Subtelne drony (tak?e klarnetu basowego!) i t?uste plastry ciszy. Narracja z mozo?em pnie si? ku górze i konsumuje wszystkie d?wi?ki jednym strumieniem fonii. Nim dobije do stacji ko?cowej pode?le nam jeszcze gar?? szumów, podmuchów i mikro zdarze? perkusjonalnych, a tak?e plamy post-baroku i drobne preparacje. Andrzej Nowak (Trybuna Muzyki Spontanicznej