Live cs433

De muziek die op het Amsterdamse impro-podium zaal 100 ontstaat, krijgt langzamerhand de gelegenheid  om zich ook buiten de hoofdstad te verspreiden.
Het debuutalbum van het kwintet Zwerv werd er opgenomen, en is gevuld  met vijf vrije improvisaties. Oprichter van de groep is Henk Zwerver, een muzikale laatbloeier, die de gitaar eerder als slagwerk-  dan als akkoordinstrument benadert. Dat plaatst hem in de lijn van de Engelse grootmeester Derek Bailey. Soms herinnert de muziek van het vijftal ook aan de Britse vrije-improvisatie traditie. Maar er  is meer. Bassist Raoul van der Weide en drummer George Hadow  ( die een ideaal koppeltje gevormd hebben ) weten de muziek af en toe  uit het piontillisme te trekken met een stuwende groove. Met de ronkende basklarinet van Ziv Taubenfeld en de heldere trompet van de Portugese trompettist Luis Vicente ( op bezoek inAmsterdam ) benadert de muziek dan het werk van saxofonist Eric Dolphy en trompettist Booker Little “. Herman te Loo ( Jazzflits)

“Zwerv Live” é um disco com dois motes – um é a combinação de músicos de origens geográficas diversas que calharam encontrar-se em Amesterdão (só o trompetista português Luís Vicente aí não reside) e o outro a reunião de improvisadores veteranos com outros da nova geração. A iniciativa partiu do holandês Henk Zwerver, guitarrista que na década de 1960 tocou blues-rock para depois desaparecer de cena a fim de se dedicar a outra profissão, tendo voltado às lides musicais há cerca de cinco anos com abordagens bem distintas. Zwerver foi buscar uma glória do free holandês, o contrabaixista Raoul Van Der Weide, antigo colaborador de Burton Greene e Gunter Sommer, e chamou a jogo o baterista inglês George Hadow, um ex-aluno de Han Bennink que vem trabalhando com passados e presentes membros dos anarco-punks The Ex como Terrie Ex e Andy Moor e com os próprios The Ex, mais o clarinetista baixo israelita Ziv Taubenfeld, discípulo de Michael Moore, e o “nosso” Vicente.
Logo à primeira escuta se verifica que a música resultante tem mais filiações com a escola britânica da improvisação do que com a holandesa, mesmo que Van Der Weide mantenha o perfil teatral e humorístico que se tornou distintivo do jazz criativo dos Países Baixos. A secção rítmica é híper-activa e entusiasmante, mas muito do prazer que este disco registado ao vivo no Zaal 100 nos suscita vem da dupla de sopros, com os intensos Taubenfeld e Vicente a lembrarem-nos, por vezes, a histórica associação entre Eric Dolphy e Booker Little. Podem não ter a genialidade daquelas duas figuras do olimpo jazzístico, mas o que deles aqui ouvimos está muito próximo do brilhante. Rui Eduardo Paes (Jazz.pt)

Dit is, voor zover ik weet Henk Zwervers eerste album als leider. De gitarist is sinds enige jaren actief in de improwereld rond Amsterdam, maar was daarvoor kennelijk in andere genres actief. Zwerv is een kwintet dat spontaan geimproviseerde muziek speelt en bestaat verder uit Luis Vicente (trompet), Ziv Taubenfeld (basklarinet), Raoul van der Weide (contrabas en percussie) en George Hadow (drums). Uit de manier waarop wordt samengespeeld blijkt een grote discipline en flinke ervaring van de musici. De helder articulerende Luis Vicente is te gast uit Lissabon, maar de anderen zijn vooral actief in Amsterdam. Van der Weide en de nog jonge Brit Hadow spelen zeer vaak samen, terwijl
Taubenfeld met Bones internationale faam begint te vergaren. Zwerver is een gitarist die in het samenspel veel weg heeft van Derek Bailey. Ondanks de bij vlagen grote intensiteit blijft de muziek van begin tot einde transparant en beweeglijk. Ken Vos (Jazzism)