As we read along... cs484

Niemiecka muzyka improwizowana zawsze sta?a silnym puzonem! To fakt bezsporny i niewymagaj?cy na tych ?amach szerszego uzasadnienia.

Po ?mierci bodaj najbardziej w ostatnich latach spektakularnego niemieckiego puzonisty, Johannesa Bauera, sytuacja ta w wymiarze artystycznym nie uleg?a jednak zmianie. By? mo?e muzykiem, który w sposób najbardziej warto?ciowy niesie pr?gierz odpowiedzialno?ci za jako?? puzonowych improwizacji po drugiej strony Odry, jest obecnie… Matthias Müller!

Temu doskona?emu, 46-letniemu muzykowi po?wi?cili?my ju? troch? czasu na Trybunie. Dla zapominalskich drobne przypomnienie. Ca?kiem niedawno na list? najlepszych p?yt roku 2017 delegowali?my jego debiutanck? p?yt? solow? o do?? oczywistym tytule Solo Trombone.

W dzisiejszej opowie?ci zawiesimy ucho nad najnowsz? p?yt? Matthiasa, poczynion? przez trio, funkcjonuj?ce pod nazw? w?asn? Bistre. Tu? potem pos?uchamy nagrania nieco starszego, które jednak w ciekawy sposób koreluje z tym pierwszym, a na sam koniec si?gniemy po koncert trzech puzonów, które oddaj? ho?d… Johannesowi Bauerowi, co pi?kne zepnie t? puzonow? episto??. Andrzej Nowak (Trybuna Muzyki Spontanicznej)

O necelého ?tvrt roku poté se v berlínském Studiobörne 45 zrodilo první CD tria Bistre, které vedle Matthiase Müllera tvo?í portugalský violoncellista Guilherme Rodrigues a americký, potažmo hongkongský, nyní v Berlín? usazený kytarista Eric Wong. Jak vlastn? jejich opus As We Read Along… ?íst? Napadá m? výraz minimalismus naruby. Ostatn? Rodrigues je druhdy soundartista a to je na celém díle znát, i když tu nejsou použity žádné elektronické berli?ky. Už název alba i jednotlivých skladeb evokuje jakousi nedo?e?enost, ale struktury samy o sob? mají svým zp?sobem ucelený tvar, i když plynou nebo kodrtají zdánliv? odnikud nikam, ale de facto odn?kud n?kam. V abstraktních plochách i drobných vyhrávkách se ob?as mihnou konkrétn?jší tahy smy?cem ?i p?ívalový trombón nebo klopotkavé vybrnkávání, ale vše p?sobí až nepozemsky. Práv? abstrakce je zde relevantní metodou, nikoliv pouhým lartpourlartismem. Nejv?tší mysticismus pak p?edstavuje druhá skladba In the midst of…, která je opravdu n??ím mezi n??ím nepopsatelným. Jsou to zborcené tóny, které vyvstávají z popela a uhran?iv? se vrací do víru akustických gejzír? jasnoz?ivosti. Nomádské putování sonickými krajinami, kde je vše možné a na každém rohu ?íhá nové dobrodružství. (His Voice)